Als ik naar de hemel zou gaan – U bent daar. Als ik naar het dodenrijk zou afdalen – U bent daar óók. Als ik zou meevliegen met de opkomende zon, of zou gaan wonen aan de andere kant van de oceaan ook daar zou U mij leiden. Ook daar zou uw hand mij vasthouden.

 Psalm 139 (Basisbijbel)

De reis naar morgen

Nog even, dan klinkt het bekende fluitsignaal;
de trein verlaat al schokkend het station.
De reis begint; de wagons glinsteren in de zon
en ik open een boek en lees een nieuw verhaal.

Volgepakt met goederen en gedachten
dendert de trein door bossen, langs steden, langs grachten,
over bruggen, door tunnels, langs strand en zee.
Dan herinner ik mij het woord van Jezus: 'Ik ga met je mee!'

Ik weet het, het Bijbelwoord begint bij mij te dagen:
'Ik ben bij je alle dagen'.

Daarom maak ik me geen zorgen,
Hij reist met me mee naar morgen.

Piet van der Tuuk

Mozes: ‘Als U niet Zelf met ons meegaat, laat ons dan niet van hier verder trekken’!

(Ex 33:15)

‘Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst’.

Galaten 5:24-25  

Deze corona tijd brengt het beste in mensen naar boven en het slechtste. Talloze mooie initiatieven worden opgezet om mensen in nood te helpen. Talloze prostituees grijpen deze crisis aan als kans om een nieuw leven te beginnen. De natuur herstelt omdat we minder rijden en vliegen. Tegelijkertijd blijkt uit onderzoeken dat er meer echtscheidingen zijn, meer porno wordt gekeken en er meer huiselijk geweld is.

De vraag is wat in ons leven meer zichtbaar wordt? Worden we in deze tijd mooiere mensen? Of worden onze hartstochten en begeerten meer zichtbaar? Een van de dingen die ik elke keer weer merk is dat we de Geest en elkaar nodig hebben voor een heilig leven. Laten we ervoor kiezen om de Geest te volgen waarheen Hij ons wijst, en kies ervoor om mensen te betrekken in je worstelingen om samen overwinningen te behalen, op elk gebied van je leven. Zodat we na deze crisis kunnen zeggen: 'God heeft me in dit proces een mooier mens gemaakt.'

Met vriendelijke groet,

Jan Stoorvogel

Elia zei: ‘Maak u niet ongerust , maar bak eerst koek voor mij’……. dit zegt de Heer: ‘er zal meel in de pot zijn en de oliekruik zal niet leeg raken’  

( 1 Kon. 17:13 en 14)

In deze periode voel ik me soms net die weduwe bij wie Elia wat eten kwam halen. Nee, wij hebben geen hongersnood en ik heb wel een man. Dus de vergelijking gaat behoorlijk mank.

Wat ik een beetje herken is de wanhoop van de weduwe omdat zij Elia eigenlijk niets te bieden heeft. Ze komen zelf al tekort. En dan zegt Elia doodleuk: ‘Bak toch maar een koek, eerst voor mij, en dan voor jullie zelf.’

Nou, fraai is dat.

Bij mij is de koek af en toe ook op. Verandering, voortdurend ruis, nieuwe structuur, geen structuur: het lukt me maar matig om hier mee om te gaan. Ik weet dat zoveel mensen het zoveel slechter hebben dan ik: weduwen, ‘hongerigen’, eenzamen, gezinnen zonder ruim huis en tuin, zieken, rouwenden... 

Ik weet het, ik zie de mooie initiatieven en ik wil wel, maar ik mis de ‘olie’ om te geven. Wat ik heb, heb ik nodig voor mezelf. Gelukkig zegt Elia tegen de wanhopige weduwe: ‘Wees maar niet bang, je zult genoeg hebben.’

Helaas ben ik geen profeet, dus ik kan geen overvloed beloven. Wel geloof ik in de Profeet die het levende brood ís, en elke dag nieuwe kracht wil geven. Dit is wat ik heb en je kan geven. Ik bid dat God het zal vermenigvuldigen.

Linda Bruins Slot

Bent u het al een beetje zat? De maatregelen die de overheid heeft getroffen om de verspreiding van corona te beperken vond ik in het begin wat lastig en onwennig, maar na korte tijd wende je er wel aan en uiteindelijk pas je je toch wel aan, zo goed en zo kwaad als het gaat.

Maar het is nog steeds wel vervelend; helemaal als je merkt dat andere mensen zich helemaal niet zo netjes aan al die adviezen en maatregelen houden. Daar sta je dan met je nette gedrag.

Hoe kunnen we onze weg vinden tussen wat wel of niet mag, wat moet of juist niet?

Adam en Eva hadden in het paradijs maar 1 boom waarvan ze niet mochten eten, maar er waren twee! speciale bomen. Uiteindelijk aten ze beiden toch van de boom van kennis van goed en kwaad, en dat beheerst de mensen tegenwoordig. Als je een keuze hebt kun je kiezen voor goed of kwaad.

Maar lang niet alles is zo zwart-wit, zo ongenuanceerd. Hoe kom je er dan achter wat de juiste keuze is? Ga je wel op bezoek naar je oma? Ook al wordt dat afgeraden? Wat weegt zwaarder, het geen-bezoek-advies, of het sprankje gezelligheid dat haar vereenzaamde leven toch even doet opfleuren?

Zoals wel vaker in moeilijke situaties is Jezus het antwoord. :-)

Zoals Adam en Eva initieel nog konden eten van de boom van het leven, zo mogen wij ook gaan naar degene die leeft, die leven geeft. Hij wil je helpen om te leven, om de juiste keuze te maken: niet de afweging tussen goed en kwaad, maar de keuze die leven geeft.

Dus mocht je nog tobben met lastige keuzes, vraag Jezus dan om wijsheid, en ga dan na welke optie leven geeft, en doe dat, samen met Hem.

Herbert Buurman